Miejska Biblioteka Publiczna

Autor podzielił książkę na trzy główne rozdziały, w których omawia udział poszczególnych państw w walce ze Związkiem Radzieckim. Rozdział pierwszy dotyczy sojuszników Niemiec (Finlandia, Węgry, Rumunia, Włochy, Słowacja, Chorwacja), drugi omawia udział ochotników z krajów neutralnych i okupowanych ziem Europy Zachodniej (m. in. Hiszpania, Francja, Belgia czy Dania) natomiast trzeci zdecydowanie najtrudniejszy i najbardziej dla polskiego Czytelnika kontrowersyjny analizuje udział narodów Europy Wschodniej w walce z bolszewizmem w czasie II wojny światowej. W tym właśnie rozdziale znajdziemy podrozdział poświęcony Polakom3. Mając na uwadze tytuł Europejscy sojusznicy Hitlera i widząc w książce podrozdział o Polsce można się oburzyć, jednakże lektura podrozdziału pokazuje, że poza kilkoma spłyceniami tematu (m. in. Autor pisze o partyzantce polskiej jako pewnej jedności nie rozumiejąc - lub nie mając po prostu na zgłębianie tematu miejsca- stopnia jej złożoności oraz ile ugrupowań o skrajnie różnych zapatrywaniach politycznych i światopoglądowych walczyło z Niemcami) czy też dosyć odważnymi tezami nie popartymi wieloma źródłami całość nie jest tak naprawdę kontrowersyjna.Dodatkowo należy podkreślić bardzo uważną pracę redakcji i tłumacz Jadwigi Wolskiej-Stefanowicz starających się wyjaśniać każdą choćby najdelikatniej dyskusyjną kwestię. Autor pisze m. in. o kwestii Volksdeutschów czy też o fatalnej sytuacji polskiego ruchu oporu, który znalazł się w pewnym momencie między młotem a kowadłem. Biorąc pod uwagę, że Autor koncentruje się na oporze narodów Europy przeciwko Związkowi Radzieckiemu w latach 1941-45 podrozdział ten nie jest pozbawiony sensu i wpisuje się w pewną całość kompozycji opracowane przez Müllera.